بیش فعالی در دختران و پسران به چه صورت است؟

اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD)، یک چالش رایج در دوران کودکی است که غالبا با پسران مرتبط می‌شود. اما واقعیت این است که دختران نیز به همان اندازه مستعد ابتلا به این اختلال هستند. اگرچه علائم بیش فعالی و نقص توجه در دختران و پسران ممکن است متفاوت ظاهر شود، اما ریشه‌های مشترکی دارند. در پسران، بیش‌فعالی فیزیکی و رفتارهای تکانشی بیشتر به چشم می‌خورد، در حالی که دختران اغلب با مشکلات تمرکز، اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند. این تفاوت‌ها باعث می‌شود تشخیص ADHD در دختران پیچیده‌تر باشد و اغلب نادیده گرفته شود. در این مقاله، به بررسی دقیق‌تر علائم ADHD در دختران و پسران، عوامل موثر بر آن و راهکارهای تشخیص و درمان می‌پردازیم تا درک بهتری از این اختلال پیچیده و تأثیر آن بر زندگی کودکان داشته باشیم.

تفاوت اختلال بیش فعالی در دختران و پسران

اختلال بیش‌فعالی، اگرچه در پسران بیشتر دیده می‌شود، اما در دختران نیز بروز می‌کند. تفاوت اصلی در نحوه بروز علائم است که تشخیص این اختلال را در دختران سخت تر می کند.

۱. تفاوت در بروز علائم

پسران معمولا علائم فیزیکی بیش‌فعالی مثل پر جنب و جوش بودن، بی‌قراری و اختلال در تمرکز را به وضوح نشان می‌دهند. آن‌ها ممکن است در کلاس درس مزاحم باشند، اشیاء را پرتاب کنند و در انجام تکالیف مشکل داشته باشند. اما از آن طرف، علائم بیش‌فعالی در دختران اغلب داخلی‌تر و کمتر آشکار است. آن‌ها ممکن است به جای پر جنب و جوش بودن، بیش از حد رویاپردازی کنند، در روابط اجتماعی مشکل داشته باشند و اضطراب و افسردگی را تجربه کنند. همچنین، دختران مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است در سازماندهی کارها و مدیریت زمان مشکل داشته باشند.

۲. تفاوت در تشخیص

علائم آشکار پسران، تشخیص بیش‌فعالی را آسان‌تر می‌کند. اما از آن طرف چون دختران علائم داخلی تری دارند، تشخیص بیش فعالی در آن ها سخت تر میشود. اغلب، بیش‌فعالی در دختران به عنوان مشکلات رفتاری، اضطراب یا افسردگی تشخیص داده می شود.

۳. تفاوت در پیامدها

پسران مبتلا به بیش فعالی ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند و رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان دهند. اما دختران مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است در روابط اجتماعی دچار مشکل شوند، عزت نفس پایینی داشته باشند و در آینده با مشکلات یادگیری و شغلی مواجه شوند.

درنهایت دقت کنید که این تفاوت های بیش فعالی در دختران و پسران کلی هستند و هر فرد مبتلا به بیش‌فعالی، صرف نظر از جنسیت، علائم منحصر به فرد خود را دارد. به همین خاطر نیز تشخیص آن سخت است و تشخیص دقیق و درمان مناسب، تنها توسط متخصصان حوزه سلامت روان امکان‌پذیر است.

راهکارهای عملی برای درمان بیش فعالی دختران و پسران

اختلال بیش‌فعالی در دختران و پسران، اگرچه چالش‌برانگیز است، اما با رویکرد درست و ترکیبی از روش‌های درمانی، قابل مدیریت و بهبود است. درمان این اختلال، صرف نظر از جنسیت، به یک برنامه جامع نیاز دارد که شامل موارد زیر باشد.

1. دارودرمانی: داروهای محرک، رایج‌ترین نوع درمان دارویی برای بیش‌فعالی هم در دختران و هم در پسران هستند. این داروها به بهبود تمرکز و کاهش فعالیت بیش از حد کمک می‌کنند.
2. روان‌درمانی: درمان‌های رفتاری-شناختی، به کودکان و نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی کمک می‌کند تا مهارت‌های خودکنترلی، حل مسئله و مدیریت احساسات را بیاموزند.
3. آموزش مهارت های اجتماعی: این آموزش‌ها به بهبود روابط اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری کمک می‌کنند.
4. تغییرات در سبک زندگی: تغذیه سالم، خواب کافی و فعالیت بدنی منظم، نقش مهمی در مدیریت علائم بیش‌فعالی در پسران و دختران دارند.
5. حمایت خانواده و مدرسه: همکاری نزدیک خانواده، مدرسه و متخصصان درمانی، برای موفقیت در درمان بسیار مهم است.

دقت کنید که هر برنامه درمانی باید به صورت فردی و با توجه به ویژگی های هر کودک تنظیم شود. والدین و مربیان باید با متخصصان بهداشت روان همکاری نزدیکی داشته باشند تا بهترین برنامه درمانی برای فرزندشان را انتخاب کنند. برای اینکار خوب است که از خدمات روانشناسی کودک حرفه ای و تخصصی استفاده کنید تا در سریعترین زمان ممکن برای درمان کودک خود تلاش کنید.