علت پرخاشگری در کودکان اوتیسم

در دنیای کودکان اوتیسم، گاهی با چالشی به نام پرخاشگری روبرو می‌شویم. رفتاری که نه تنها برای اطرافیان، بلکه برای خود کودک نیز آزاردهنده و گاه خطرناک است. اما در پس این خشم آشکار، چه رازهایی نهفته است؟ چه عواملی باعث بروز پرخاشگری در کودکان اتیسم می‌شود؟ و چه راهکارهایی برای مدیریت و کنترل این رفتار وجود دارد؟ این مقاله پاسخی برای تمام این سوال ها است. در ادامه با ما همراه باشید تا دلیل این رفتار را درک کنیم.

علت های پرخاشگری در کودکان اوتیسم

رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان اوتیسم، یک اتفاق چالش برانگیز برای خانواده ها و مراقبین آنها است. درک ریشه‌های این رفتارها، گامی کلیدی در جهت مدیریت و پیشگیری از آن ها خواهد بود. در ادامه به بررسی برخی از علل اصلی پرخاشگری در کودکان اوتیسم می پردازیم.

1. در ارتباط برقرار کردن مشکل دارند

مشکلات ارتباطی، یکی از بارزترین و چالش برانگیزترین ویژگی های اوتیسم است که بر تار و پود زندگی این کودکان و تعاملات آن‌ها با دنیای پیرامون، سایه می افکند و می تواند برای آنها تجربه ای بسیار دردناک باشد.

اولین مشکل ارتباطی: ناتوانی در بیان نیازها و احساسات

کودکان اوتیسم در بیان خواسته‌ها و احساسات خود به طور واضح و مستقیم مشکل دارند. این ناتوانی در برقراری ارتباط، منجر به خستگی و ناامیدی میشود و می‌تواند به بروز رفتارهای پرخاشگرانه به عنوان راهی برای جلب توجه یا ابراز احساسات منجر شود. در برخی کودکان نیز این ناتوانی میتواند به صورت افسردگی بروز پیدا کند که این مورد نیز باید با مراجعه به مشاوره افسردگی کودک برطرف و رسیدگی شود.

دومین مشکل ارتباطی: دشواری در درک و تبعیت از قوانین

کودکان اوتیسم در درک و تبعیت از قوانین و انتظارات اجتماعی، چه در خانه و چه در مدرسه، با چالش‌هایی روبرو هستند، اما ممکن است افراد از بیرون، این خصوصیت و ناتوانی را به عنوان سرکشی بشناسند. این موضوع می‌تواند به خستگی و سرپیچی از قوانین منجر بشه و در نهایت کودکان دارای اتیسم، رفتارهای پرخاشگرانه در مواجه با خستگی این احساس بروز دهند.

سومین مشکل ارتباطی: اختلال در درک زبان و اشاره های اجتماعی

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است در فهم معنای ظریف کلمات، اصطلاحات مجازی و کنایه ها مشکل داشته باشند. این امر، درک گفتگوهای روزمره، طنز، و مفاهیم پیچیده‌تر را برای آن‌ها دشوار می‌کند و این مورد میتواند باعث بروز مشکلات و سوء تفاهم هایی شود که نتیجه آن، رفتار پرخاشگرانه کودک است.

2. حساسیت حسی دارند

اختلالات پردازش حسی (SPD) در کودکان اوتیسم بسیار شایع است و می‌تواند نقشی کلیدی در پرخاشگری آنها داشته باشد. این اختلال به نحوه پردازش اطلاعات حسی توسط مغز مربوط می‌شود و می‌تواند باعث شود که کودک به محرک‌های حسی مانند نور، صدا، لمس یا بو بیش از حد حساس یا کم‌حساس باشد.

در حقیقت حساسیت بیش از حد به محرک‌های حسی باعث اضطراب، تحریک‌پذیری و ناامیدی در کودک میشود که در نهایت این به رفتارهای پرخاشگرانه می انجامد. برای مثال، کودکی که به نور حساس است ممکن است در محیط های روشن دچار اضطراب و آشفتگی شود و به طور ناگهانی شروع به فریاد زدن یا لگد زدن کند.

3. تاثیر عوامل محیطی

عوامل محیطی، مانند محیط‌های پر استرس و آشفته، عدم وجود برنامه‌های حمایتی مناسب، و ناتوانی در درک انتظارات اجتماعی، می توانند باعث بروز هر چه بیشتر رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان اوتیسم شوند.

همچنین کودکان اوتیسم، به دلیل تغییر رفتار در یک روتین خاص نیز می توانند رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند. آن ها داشتن روتین های خاص را دوست دارند. مثلا دوست دارند هر شب شام را در یک رستوران خاص صرف کنند و در صورت تغییر در این روتین ها، میتوانند برآشفته شوند.

پرخاشگری در کودکان اوتیسم، پدیده‌ای پیچیده با ریشه‌های متعدد در عوامل فردی و محیطی است. شما باید این عوامل را بشناسید و سپس برای درک کودکتان و دلایل پرخاشگری او تلاش کنید تا برای درمان او اقدام کنید. در این زمینه، مشاوران روانشناسی نیز میتوانند به شما کمک کنند. کافی است از خدمات مشاوره پرخاشگری کودکان استفاده کنید تا بهترین نتیجه را نیز دریافت کنید و برای درمان کودکتان تلاش کنید.

چگونه پرخاشگری در کودکان اوتیسم را درک کنیم؟

در مرحله اول باید بخواهید. سپس باید بدانید که بیش فعالی و نقص توجه با اوتیسم متفاوت است. سپس اگر درک کنید که چرا کودک و یا نوجوان شما رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهد، میتوانید برای جلوگیری از بروز این رفتارها و عواملی که در بروز آن ها تاثیر دارند جلوگیری کنید. اولین کاری که پیشنهاد میکنیم انجام دهید، این است که وقتی هر دوی شما احساس آرامش میکنید، با کودکتان صحبت کنید و درباره رفتارهای آن و دلیل آن ها از او سوال کنید.

اگر نتوانست پاسخ این سوال را بدهد و یا خودش نیز دلیل آن ها را متوجه نمیشود، یکی از کارهایی که میتوانید انجام دهید، ژورنال نویسی و یا ثبت رفتارهای کودکتان است. برای یک تا دو هفته، او را زیر نظر داشته باشید و رفتارهای پرخاشگرانه او را بنویسید و هر اتفاقی که قبل و بعد از رفتارهای او اتفاق می افتد را نیز یادداشت کنید. ممکن است هنگام این کار، به یک الگوی خاص برسید و یا دلایل رفتارهای پرخاشگرانه او را درک کنید. اگر نتوانستید، مراجعه به یک متخصص روانشناسی کودک را فراموش نکنید و با نشان دادن مواردی که یادداشت کردید، از او راهنمایی بگیرید.

برای یادداشت کردن این رفتارها، می توانید از سوالات زیر کمک بگیرید و حتما آنها را در نظر داشته باشید.

• رفتارهای پرخاشگرانه او در چه ساعاتی از روز اتفاق می افتد؟
• آیا کودک شما گرسنه یا خسته است؟
• کودک شما قبل از رفتارهای پرخاشگرانه در حال انجام چه کاری بود؟

درک و مدیریت پرخاشگری در کودکان اوتیسم، نیازمند صبر و حوصله و تلاش مضاعف از سوی والدین و متخصصان است. صحبت با کودک، ژورنال نویسی رفتارها و مراجعه به یک کلینیک روانشناسی نوجوانان و دریافت راهنمایی از یک فرد حرفه ای، گام‌های موثری در جهت شناسایی علل و یافتن راه حل های مناسب برای این رفتارها هستند. با درک عواملی که زمینه ساز پرخاشگری می شوند، می توان با برنامه ریزی و مداخله به موقع، از بروز این رفتارها پیشگیری کرد و به کودک در برقراری ارتباط و تعاملات سالم تر یاری رساند.